ยิ่งรู้ยิ่งโง่ - UrboyTJ/Saran.lrc

LRC歌词下载
[00:00.000] 作词 : Jirayut Phaloprakarn/Saran Maneechot/Prateep Siri-Issaranan/Piyawat Meekrau/Rungroj Pakdee
[00:01.000] 作曲 : Jirayut Phaloprakarn/Saran Maneechot/Prateep Siri-Issaranan
[00:10.004]ยิ่งรู้ยิ่งโง่ยิ่งโตก็ยิ่งไม่เข้าใจ
[00:15.594]ยิ่งคิดยิ่งย้ำยิ่งทำตรงข้ามกันกับใจ
[00:20.810]คิดถึงวันที่ฉันยังเด็กนัก
[00:23.576]วันที่ทำอะไรด้วยความรัก
[00:27.020]ช่วงชีวิตที่มันไม่เคยต้องคิดอะไร
[00:31.052](Please take me back to...)
[00:34.702]When I was a child
[00:35.793]
[00:35.794]ฉันอยากย้อนเวลาย้อนวันวานกลับไปตอนที่ฉันนั้นยังเด็ก
[00:38.337]แทบไม่ต้องคิดอะไร วัยที่ไร้เดียงสาไม่รู้จักผิดหวังหรือสำเร็จ
[00:41.251]มีความสุขกับทุกสิ่งตอนที่ฉันยังเด็กพอโตมาจึงรู้มันวิเศษ
[00:44.084]สนุกกับการดูการ์ตูนในช่วงเช้าวันเสาร์ดูละครมีอิทธิฤทธิ์เดช
[00:46.887]มีพื้นที่เล็กๆ เหมือนวัยเด็ก
[00:48.510]เล่น harvest moon เกมส์ vintage
[00:49.725]มีความสุขตอนปลามันกินเบ็ด
[00:50.986]ปั่นจักรยานยิงนกหรือกินเผ็ด
[00:52.693]พอเติบโตมาตัวฉันจึงได้รู้ช่วงเวลาเหล่านี้มันวิเศษ
[00:55.652]หายไปแล้วตลอดกาล
[00:56.948]โตมามันมีแต่ความเจ็บปวด
[00:58.275]โตมามันมีแต่ความเหน็ดเหนื่อย
[00:59.777]รสชาติชีวิตที่มันเผ็ดเฝื่อน
[01:01.111]รถชาติกาแฟที่มันหวานขึ้น
[01:02.495]รถชาติบุหรี่ที่มันหอมกรุ่น
[01:03.864]ภาระปัญหาเข้ามาพร้อมรุม
[01:05.266]แต่ว่าสู้ไม่ถ่อยเพราะฉันพร้อมลุย
[01:06.793]พร้อมจะลุยถึงความท้อมารุม
[01:08.028]ให้อ่อนแอไม่ยอม ถึงใจร้อนระรุม
[01:10.188]โตมามันให้ฉันรู้จักความผิดพลาด
[01:12.586]อนาคตจะเป็นยังไงฉันไม่มีสิทธิ์ทราบ
[01:15.755]Focus ที่ปัจจุบันที่ฉันมีสิทธิ์สร้าง
[01:18.122]ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้ฉันน่ะคิดถึงตอนเด็กมาก
[01:19.726]
[01:19.727]ยิ่งรู้ยิ่งโง่ยิ่งโตก็ยิ่งไม่เข้าใจ
[01:25.279]ยิ่งคิดยิ่งย้ำยิ่งทำตรงข้ามกันกับใจ
[01:30.487]คิดถึงวันที่ฉันยังเด็กนัก
[01:33.263]วันที่ทำอะไรด้วยความรัก
[01:36.783]ช่วงชีวิตที่มันไม่เคยต้องคิดอะไร
[01:40.866](Please take me back to...)
[01:44.522]When I was a child
[01:45.454]
[01:45.455]ฉันพึ่งเข้าใจรสชาติกาแฟ
[01:47.065]เข้าใจในความ scare
[01:48.265]ฉันพึ่งเข้าใจความหงุดหงิด
[01:49.569]ของรถที่ติดอยู่ใน สแควร์
[01:51.221]เข้าใจในความโดดเดี่ยว
[01:52.342]ไม่เคยมีใครจะแคร์
[01:53.705]ฉันพึ่งเข้าใจในความมุ่งมั่นตอนที่ได้พูดว่า I swear
[01:56.625]ก็แค่คิดถึงในตอนเด็ก
[01:57.939]ตอนเอาพระจันทร์มานอนเก็บ
[01:59.284]คิดถึงความรักในครั้งแรก
[02:00.692]ฉันตัดสินใจจะยอมเจ็บ
[02:02.102]คิดถึงไอเงินแค่ยี่สิบบาท
[02:03.490]ที่แม่เคยให้ไว้ออมเก็บ
[02:04.923]ฉันอยากจะลืมเรื่องตอนนี้
[02:06.224]เดินกลับไปหาชั้นตอนเด็ก
[02:07.609]ฉันอยากจะถามไอเด็กคนนั้นว่า
[02:09.772]เคยคิดว่าวิวกรุงเทพเป็นไงตอนมองจากชั้น 5
[02:12.531]ก็เพราะผู้ใหญ่โง่ๆ คนนี้ไม่ค่อยจะชอบมันเอาซะเลย
[02:16.032]เพราะชั้นไม่เคยจะมองเห็นสิ่งที่ล้ำค่า
[02:18.427]และในวันที่โลกมันล้ำหน้าไกลกว่าใจชั้น
[02:21.325]แต่ว่าฉันทำตัวไม่ถูก ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมงั้น
[02:24.060]หรือเพราะว่าฉันไม่อิน ที่โลกวัตถุมันคือความไม่จริง
[02:26.542]ฉันก็เลยปิดหูไม่อยากได้ยินสิ่งที่ทำร้ายหัวใจชั้น
[02:29.516]
[02:29.517]ยิ่งรู้ยิ่งโง่ยิ่งโตก็ยิ่งไม่เข้าใจ
[02:35.058]ยิ่งคิดยิ่งย้ำยิ่งทำตรงข้ามกันกับใจ
[02:40.382]คิดถึงวันที่ฉันยังเด็กนัก
[02:43.101]วันที่ทำอะไรด้วยความรัก
[02:46.590]ช่วงชีวิตที่มันไม่เคยต้องคิดอะไร
[02:50.414](Please take me back to...)
[02:54.332]When I was a child
[02:55.570]
[02:55.571]ฉันนั้นอยากจะพักผ่อน ในขณะที่หลับตาลง
[02:58.700]ย้อนนึงถึงวันก่อน คล้อยและหลับไปตามอารมณ์
[03:01.471]ให้บรรยากาศมันพาปลง เรื่องไม่ชอบมาพากล
[03:04.310]อยากมีคาถาอาคม ให้ย้อนกลับไปเมื่อนานนม
[03:07.255]แต่ว่าทำได้เพียงแค่นอนและก็ฝัน
[03:09.614]คนในวัยเด็กคนนั้นที่โตมาคือฉัน
[03:12.318]ฝันที่อยากจะเป็นสำเร็จแล้วนายเด็กคนนั้น
[03:15.140]ชีวิตดำเนินต่อและปัจจุบันมีเพียงแค่ฉัน
文本歌词
作词 : Jirayut Phaloprakarn/Saran Maneechot/Prateep Siri-Issaranan/Piyawat Meekrau/Rungroj Pakdee
作曲 : Jirayut Phaloprakarn/Saran Maneechot/Prateep Siri-Issaranan
ยิ่งรู้ยิ่งโง่ยิ่งโตก็ยิ่งไม่เข้าใจ
ยิ่งคิดยิ่งย้ำยิ่งทำตรงข้ามกันกับใจ
คิดถึงวันที่ฉันยังเด็กนัก
วันที่ทำอะไรด้วยความรัก
ช่วงชีวิตที่มันไม่เคยต้องคิดอะไร
(Please take me back to...)
When I was a child
ฉันอยากย้อนเวลาย้อนวันวานกลับไปตอนที่ฉันนั้นยังเด็ก
แทบไม่ต้องคิดอะไร วัยที่ไร้เดียงสาไม่รู้จักผิดหวังหรือสำเร็จ
มีความสุขกับทุกสิ่งตอนที่ฉันยังเด็กพอโตมาจึงรู้มันวิเศษ
สนุกกับการดูการ์ตูนในช่วงเช้าวันเสาร์ดูละครมีอิทธิฤทธิ์เดช
มีพื้นที่เล็กๆ เหมือนวัยเด็ก
เล่น harvest moon เกมส์ vintage
มีความสุขตอนปลามันกินเบ็ด
ปั่นจักรยานยิงนกหรือกินเผ็ด
พอเติบโตมาตัวฉันจึงได้รู้ช่วงเวลาเหล่านี้มันวิเศษ
หายไปแล้วตลอดกาล
โตมามันมีแต่ความเจ็บปวด
โตมามันมีแต่ความเหน็ดเหนื่อย
รสชาติชีวิตที่มันเผ็ดเฝื่อน
รถชาติกาแฟที่มันหวานขึ้น
รถชาติบุหรี่ที่มันหอมกรุ่น
ภาระปัญหาเข้ามาพร้อมรุม
แต่ว่าสู้ไม่ถ่อยเพราะฉันพร้อมลุย
พร้อมจะลุยถึงความท้อมารุม
ให้อ่อนแอไม่ยอม ถึงใจร้อนระรุม
โตมามันให้ฉันรู้จักความผิดพลาด
อนาคตจะเป็นยังไงฉันไม่มีสิทธิ์ทราบ
Focus ที่ปัจจุบันที่ฉันมีสิทธิ์สร้าง
ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้ฉันน่ะคิดถึงตอนเด็กมาก
ยิ่งรู้ยิ่งโง่ยิ่งโตก็ยิ่งไม่เข้าใจ
ยิ่งคิดยิ่งย้ำยิ่งทำตรงข้ามกันกับใจ
คิดถึงวันที่ฉันยังเด็กนัก
วันที่ทำอะไรด้วยความรัก
ช่วงชีวิตที่มันไม่เคยต้องคิดอะไร
(Please take me back to...)
When I was a child
ฉันพึ่งเข้าใจรสชาติกาแฟ
เข้าใจในความ scare
ฉันพึ่งเข้าใจความหงุดหงิด
ของรถที่ติดอยู่ใน สแควร์
เข้าใจในความโดดเดี่ยว
ไม่เคยมีใครจะแคร์
ฉันพึ่งเข้าใจในความมุ่งมั่นตอนที่ได้พูดว่า I swear
ก็แค่คิดถึงในตอนเด็ก
ตอนเอาพระจันทร์มานอนเก็บ
คิดถึงความรักในครั้งแรก
ฉันตัดสินใจจะยอมเจ็บ
คิดถึงไอเงินแค่ยี่สิบบาท
ที่แม่เคยให้ไว้ออมเก็บ
ฉันอยากจะลืมเรื่องตอนนี้
เดินกลับไปหาชั้นตอนเด็ก
ฉันอยากจะถามไอเด็กคนนั้นว่า
เคยคิดว่าวิวกรุงเทพเป็นไงตอนมองจากชั้น 5
ก็เพราะผู้ใหญ่โง่ๆ คนนี้ไม่ค่อยจะชอบมันเอาซะเลย
เพราะชั้นไม่เคยจะมองเห็นสิ่งที่ล้ำค่า
และในวันที่โลกมันล้ำหน้าไกลกว่าใจชั้น
แต่ว่าฉันทำตัวไม่ถูก ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมงั้น
หรือเพราะว่าฉันไม่อิน ที่โลกวัตถุมันคือความไม่จริง
ฉันก็เลยปิดหูไม่อยากได้ยินสิ่งที่ทำร้ายหัวใจชั้น
ยิ่งรู้ยิ่งโง่ยิ่งโตก็ยิ่งไม่เข้าใจ
ยิ่งคิดยิ่งย้ำยิ่งทำตรงข้ามกันกับใจ
คิดถึงวันที่ฉันยังเด็กนัก
วันที่ทำอะไรด้วยความรัก
ช่วงชีวิตที่มันไม่เคยต้องคิดอะไร
(Please take me back to...)
When I was a child
ฉันนั้นอยากจะพักผ่อน ในขณะที่หลับตาลง
ย้อนนึงถึงวันก่อน คล้อยและหลับไปตามอารมณ์
ให้บรรยากาศมันพาปลง เรื่องไม่ชอบมาพากล
อยากมีคาถาอาคม ให้ย้อนกลับไปเมื่อนานนม
แต่ว่าทำได้เพียงแค่นอนและก็ฝัน
คนในวัยเด็กคนนั้นที่โตมาคือฉัน
ฝันที่อยากจะเป็นสำเร็จแล้วนายเด็กคนนั้น
ชีวิตดำเนินต่อและปัจจุบันมีเพียงแค่ฉัน